UN ANO MOI RARO
diciembre 31, 2020
... remata o ano máis raro das nosas vidas ...
... e non podo falar mal del ...
... todo semellaba normal aínda que o ceo xa respiraba con dificultade ...
... as augas recollían a calma ...
... e só querían unha calurosa benvida nese fogar sen presenza ...
... os ollos non eran capaces de enfocar ...
... ao non atopar a ninguén a esas horas da mañá ...
... só quedaba botar combustible e saír pitando ...
... abrumados polos calores da ansiedade ...
... so había unha solución ...
... camiñar e camiñar ...
... e a maioría das veces, sen rumbo ...
... kilómetros e momentos de illamento ...
... que facían estragar as consciencias máis audaces ...
... as que buscan a plenitude e as fermosas ondas do mar ...
... sempre con ansias de cruzar ...
... e controlar os cruzamentos de cables ...
... para sentir a dirección máis axeitada ...
... e non perderse na incongruencia dos camiños ...
... seguimos aquí asomados á ventá ...
... cos soños postos en alza ...
... e co desexo de que todo saia ben ...
... Feliz ano e boas ondas!!! ...
